Op een boeddha-haartje na
Door: Erik & Davina
Blijf op de hoogte en volg Erik, Davina, Caye en Fiènne
30 Oktober 2012 | Myanmar, Nyaungshwe
Happy full moon festival! We zijn inmiddels aangekomen in Nyaungshwe, bij het Inle meer. We vallen met onze neuzen in de boter, want het is twee keer feest. Het full moon festival en het Phaung daw Oo festival vallen deze drie dagen tegelijk. In Yangon hing ineens overal kerstverlichting en knalde ze vuurwerk af. Best raar, een kerstgevoel bij 35 graden.
Waar ze veel van hebben in Birma zijn rokken (voor zowel vrouwen als mannen), watermeloenen, rijstvelden, waterbuffels, witte-wangen-creme, beatle nuts, boedhisten en tempels. Van deze laatste hebben ze er overal, hoe klein het dorpje ook, minimaal een stuk of 3. De belangrijkste tempels hebben iets extra bijzonders, een tand of een haar van boeddha. Als je ze bij elkaar zou rapen zou je een mooie vlecht kunnen maken. Ook de Golden Rock heeft een haar.
Op zaterdag werden we om 8:00 uur door onze zwijgzame taxichauffeur opgehaald voor een tweedaagse trip naar dit bedevaartsoord. We hadden deze trip al een maand of wat geleden geboekt bij een (naar wij dachten) Birmees reisbureau. We moesten toen geld overmaken naar een rekening in de Verenigde Staten en mochten in de omschrijving absoluut niet vermelden dat de betaling iets met Birma te maken had. Een beetje duister dus en we twijfelden of het wel goed zo komen. Maar onze chauffeur stond netjes op tijd klaar en dus hadden we een mooie tweedaagse trip voor de boeg.
Na 3,5 uur rijden door de echte Aziatische rijstvelden compleet met buffels, houten huisjes op palen en rijstwerkers met rotanhoedjes, dropte de chauffeur ons richting wijzend naar de volgende etappe: de open air truck. We werden via via doorgestuurd naar een bijna volle (35 personen) truck. De truck gaat pas als ie helemaal vol is en vol verbazing keken we hoe nog zeker 8 mensen erbij werden gepropt. Na een half uur wachten zat de truck vol en konden we gaan. De koelte van de geaircode auto was inmiddels weer volledig teniet gedaan en met de lichaamswarmte van de buurman/vrouw erbij was het niet moeilijk binnen no time weer oververhit te raken.
De tocht van een half uur naar boven is steil en kan ook te voet worden afgelegd. De tocht is dan totaal rond de 4 tot 6 uur. Wanneer je dat doet verdien je veel boeddha-credits (we weten niet zo goed hoeveel boeddha-credits je moet verdienen om een volgend level te behalen en waarmee je ze allemaal kan verdienen, maar we denken dat toeteren ook credits oplevert, want dat doen ze overal, graag, veel en hard). Vanaf het drop off punt met de truck is het ook nog 45 minuten lopen naar de top. Goede activiteit om op het heetste moment van de dag te doen. Dit stuk moet ook ongetwijfeld ons boeddha-credits hebben opgeleverd want het was pittig met de hoofdletter P. Terwijl Erik licht huppelend naar boven ging, volgde Davina als een oververhit weekdier, inclusief waterspoor. Eenmaal bovenaan gekomen vonden wij ons hotel. Iets te chique voor Myanmar en iets te aardig personeel. Nat tot op ons stuitje kwamen we de lobby in. De Indiase hotel manager moet medelijden met ons hebben gehad, want we kregen een mooie kamer met geweldig uitzicht op het dal.
Na de cooling down hebben we een kijkje bij de gouden rots genomen. De rots ligt op het randje van de afgrond en zou er als een knikker vanaf rollen als niet een perfect geplaatste haar van boeddha bovenop zou liggen. De haar wordt vervolgens weer afgedekt door een stupa en aanbeden door iedereen die maar boven kan komen. Overigens wel een opvallend detail, er gaan trucks helemaal naar boven en naar beneden, maar die zijn dan weer niet voor de ongelovige toerist (die hebben natuurlijk nog niet genoeg credits). Waren we aan het einde van de middag nog de enige toeristen en de lokale trekpleister, werden we rond zonsondergang afgelost door een berg Duitsers en Spanjaarden. Na zonsondergang veranderde de bedevaartsplek in het lokale Disneyland met wederom kerstverlichting in alle kleuren van de regenboog. Zo af en toe viel de elektriciteit voor een paar seconden of langer uit, maar iedereen ging rustig door met eten, bidden, offeren, mantra's oplezen etc. De nacht in het hotel was vreselijk. Dat lag niet aan het hotel, maar aan de herrie buiten. Gelukkig werden we om 5 uur door de wekker uit ons lijden verlost, tijd voor de zonsopkomst. Daarna herhaalden we het spektakel van de dag ervoor in omgekeerde volgorde en bracht onze chauffeur ons in alle stilte, met een tussenstop in Bago, naar Yangon.
En nu zitten we dus in Nyaungshwe. Morgen gaan we met een groepje het Inle meer op. Ook hier gaan we op zoek naar de haren van boeddha. Voor nu gaan we ons mengen in het feestgedruis (niet echt), vanavond schijnt het los te gaan.
Tot binnenkort!
Erik & Davina
Ps: voor degene die bezorgd zijn, we gaan niet naar de regio waar de rellen/gevechten zijn ( geweest).
Waar ze veel van hebben in Birma zijn rokken (voor zowel vrouwen als mannen), watermeloenen, rijstvelden, waterbuffels, witte-wangen-creme, beatle nuts, boedhisten en tempels. Van deze laatste hebben ze er overal, hoe klein het dorpje ook, minimaal een stuk of 3. De belangrijkste tempels hebben iets extra bijzonders, een tand of een haar van boeddha. Als je ze bij elkaar zou rapen zou je een mooie vlecht kunnen maken. Ook de Golden Rock heeft een haar.
Op zaterdag werden we om 8:00 uur door onze zwijgzame taxichauffeur opgehaald voor een tweedaagse trip naar dit bedevaartsoord. We hadden deze trip al een maand of wat geleden geboekt bij een (naar wij dachten) Birmees reisbureau. We moesten toen geld overmaken naar een rekening in de Verenigde Staten en mochten in de omschrijving absoluut niet vermelden dat de betaling iets met Birma te maken had. Een beetje duister dus en we twijfelden of het wel goed zo komen. Maar onze chauffeur stond netjes op tijd klaar en dus hadden we een mooie tweedaagse trip voor de boeg.
Na 3,5 uur rijden door de echte Aziatische rijstvelden compleet met buffels, houten huisjes op palen en rijstwerkers met rotanhoedjes, dropte de chauffeur ons richting wijzend naar de volgende etappe: de open air truck. We werden via via doorgestuurd naar een bijna volle (35 personen) truck. De truck gaat pas als ie helemaal vol is en vol verbazing keken we hoe nog zeker 8 mensen erbij werden gepropt. Na een half uur wachten zat de truck vol en konden we gaan. De koelte van de geaircode auto was inmiddels weer volledig teniet gedaan en met de lichaamswarmte van de buurman/vrouw erbij was het niet moeilijk binnen no time weer oververhit te raken.
De tocht van een half uur naar boven is steil en kan ook te voet worden afgelegd. De tocht is dan totaal rond de 4 tot 6 uur. Wanneer je dat doet verdien je veel boeddha-credits (we weten niet zo goed hoeveel boeddha-credits je moet verdienen om een volgend level te behalen en waarmee je ze allemaal kan verdienen, maar we denken dat toeteren ook credits oplevert, want dat doen ze overal, graag, veel en hard). Vanaf het drop off punt met de truck is het ook nog 45 minuten lopen naar de top. Goede activiteit om op het heetste moment van de dag te doen. Dit stuk moet ook ongetwijfeld ons boeddha-credits hebben opgeleverd want het was pittig met de hoofdletter P. Terwijl Erik licht huppelend naar boven ging, volgde Davina als een oververhit weekdier, inclusief waterspoor. Eenmaal bovenaan gekomen vonden wij ons hotel. Iets te chique voor Myanmar en iets te aardig personeel. Nat tot op ons stuitje kwamen we de lobby in. De Indiase hotel manager moet medelijden met ons hebben gehad, want we kregen een mooie kamer met geweldig uitzicht op het dal.
Na de cooling down hebben we een kijkje bij de gouden rots genomen. De rots ligt op het randje van de afgrond en zou er als een knikker vanaf rollen als niet een perfect geplaatste haar van boeddha bovenop zou liggen. De haar wordt vervolgens weer afgedekt door een stupa en aanbeden door iedereen die maar boven kan komen. Overigens wel een opvallend detail, er gaan trucks helemaal naar boven en naar beneden, maar die zijn dan weer niet voor de ongelovige toerist (die hebben natuurlijk nog niet genoeg credits). Waren we aan het einde van de middag nog de enige toeristen en de lokale trekpleister, werden we rond zonsondergang afgelost door een berg Duitsers en Spanjaarden. Na zonsondergang veranderde de bedevaartsplek in het lokale Disneyland met wederom kerstverlichting in alle kleuren van de regenboog. Zo af en toe viel de elektriciteit voor een paar seconden of langer uit, maar iedereen ging rustig door met eten, bidden, offeren, mantra's oplezen etc. De nacht in het hotel was vreselijk. Dat lag niet aan het hotel, maar aan de herrie buiten. Gelukkig werden we om 5 uur door de wekker uit ons lijden verlost, tijd voor de zonsopkomst. Daarna herhaalden we het spektakel van de dag ervoor in omgekeerde volgorde en bracht onze chauffeur ons in alle stilte, met een tussenstop in Bago, naar Yangon.
En nu zitten we dus in Nyaungshwe. Morgen gaan we met een groepje het Inle meer op. Ook hier gaan we op zoek naar de haren van boeddha. Voor nu gaan we ons mengen in het feestgedruis (niet echt), vanavond schijnt het los te gaan.
Tot binnenkort!
Erik & Davina
Ps: voor degene die bezorgd zijn, we gaan niet naar de regio waar de rellen/gevechten zijn ( geweest).
-
30 Oktober 2012 - 16:23
Mariska:
Echt geweldig om dit te lezen! Bij terugkomst moeten jullie er een boek over schrijven! xxx -
30 Oktober 2012 - 17:35
Kees En Annemarie:
Hallo Erik en Davina
Fijn dat we zo op de hoogte blijven van jullie reizen.
Het lijkt ons allemaal heel leuk.
Hier is het koud en erg nat.
Veel plezier nog.
-
30 Oktober 2012 - 17:35
Kees En Annemarie:
Hallo Erik en Davina
Fijn dat we zo op de hoogte blijven van jullie reizen.
Het lijkt ons allemaal heel leuk.
Hier is het koud en erg nat.
Veel plezier nog.
-
30 Oktober 2012 - 22:38
Nel:
Aaaaah, het is zo zelfs te ruiken!!!! (weet niet of dat zo gunstig is....) Weer een prachtig verhaal.
Wat goed dat het geld via de VS toch goed terecht is gekomen!
Veel plezier bij het meer,
kus, Nel en Hans. -
31 Oktober 2012 - 10:55
Erik En Davina:
We hebben geprobeerd foto's bij het blog te plaatsen, maar dat ging niet. We proberen het later nog een keer en anders volgt het bij terugkomst. Xx -
31 Oktober 2012 - 17:31
Josephine En Edo:
Wat ontzettend leuk geschreven....leest lekker weg. Klinkt allemaal erg avontuurlijk. Succes met de warmte, wij zijn er jaloers op gezien het hier koud en regenachtig is. Ps: edo hoeft geen rok voor zijn verjaardag hihi...
Geniet ervan en we lezen graag het vlg verslag weer en prettig dat jullie niet in het ramp-gebied zitten...we schrokken toch wel even liefs van ons
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
