Country road (don't) take us home (yet)

G'day mates!

Allereerst bedankt voor alle reacties en BINGO suggesties. We hebben de slangen- en spinnenkaart dit keer thuisgelaten. In Australië een slang of spin tegenkomen is toch wel even anders dan op de Hooge Veluwe. En Sandra, we moeten toegeven dat we even moesten googlen op echidna, maar na een nachtelijke wandeling kwam Erik zeggen dat hij hem gezien heeft (hij heeft alleen geen foto, dus het telt niet ;-)).

Het is alweer even geleden dat we hebben geblogd en dat we vanuit Airlie Beach naar de Whitsundays gingen. Vanaf het moment dat we onze camper hebben opgehaald, hebben de scholen in Queensland schoolvakantie. Tot zover was het geen probleem, we hebben overal direct een kampeerplek kunnen vinden. Bij de Whitsundays was het vinden van een camperplek ook nog geen probleem, maar verder waren alle tours naar de eilanden van de Whitsundays wel totaal volgeboekt. Gelukkig was er nog plek op de Ferry naar Hamilton Island (ook een van de Whitsundays). Dit eiland hadden ze beter golf-cart-island kunnen noemen, want voor iedere toerist reden er minimaal 3 karretjes rond.
De Whitsundays staan bekend om hun tropisch witte zandstranden en prachtige uitzichten. Hamilton Island heeft ook zo'n strand. Maar omdat het zo hard waaide (zeker windkracht 7), konden we bij vlagen het paradijsje door onze ogen in spleetjes bekijken. De rest van de tijd zat het witte bounty zand in ogen, mond en oren. We hebben deze eilanden dan ook de Wind-sundays gedoopt.

We zijn inmiddels beland in Noosa en hebben totaal alweer 2300 km als nomaden afgelegd. De laatste dagen hebben we veel kilometers gemaakt. We blijven ons verbazen over de grote afstanden in dit immense land. Het landschap is ook steeds weer anders. Hadden we regenwoud en suikerrietvelden rondom Cairns, rijden we een paar dagen later door droge, goud gele graslandschappen waar je zo een leeuw of een olifant in zou verwachten. En ook per dag kan het verschillen; rij je de berg op met eucalyptusbomen in rode aarde aan beide kanten, rij je de berg af met groene weilanden zo ver je kan kijken met grazende koeien en paarden. We hebben heel wat 'oeh' en 'ah' momenten tot nu toe gehad.

Langs de weg zien we geregeld verkeersborden die ons waarschuwen voor overstekende dieren. Koala's, emus, kangoeroes, koeien etc. In het begin was het erg spannend om te speuren naar wild vanuit de rijdende camper. Maar toen we na enige tijd speuren kangoeroes zagen in boomstronken, paaltjes, transformatorhuisjes en termietenheuvels werd het wel verwarrend. Tot ineens...... Ja een echte, levende kangoeroe (vink, het gaat goed met de BINGO-kaart)!

Van Airlie Beach zijn we naar Eungella National Park gereden. Ons doel was een van Australië's meest iconische dieren proberen te spotten: het vogelbekdier. Dit vreemde dier is schuw en komt vaak alleen rond zonsopkomst en zonsondergang tevoorschijn, waardoor het niet makkelijk is hen te zien. In Eungella zijn geen caravanparken en daarom hebben we een nacht op een Bush camp doorgebracht. 's Avonds voegden we ons geruisloos tussen het handje vol andere spotters en nog voor de zon onder was, begon de show der vogelbekdieren (vink) en daarna ontvouwde zich boven ons een oneindige sterrenhemel. Wat geweldig! Eungella is ook gewoon een prachtige locatie en meer dan de moeite waard. Zodra we weer de kans hebben om op een Bush camp te staan, zullen we dat zeker doen!

Na Eungella besloten we de dorre graslanden rond Rockhampton door te crossen en de kustweg te verruilen voor de Burnett highway. Deze loopt iets meer naar het binnenland, door the country side. Direct merkten we het verschil in drukte op de weg. Zat er eerst een sliert met ongeduldige auto's achter ons geplakt, nu waren we vrijwel alleen. We rijden langs prachtige vergezichten en pittoreske dorpjes, grote ranges en kilometers met goudkleurige graanakkers terwijl de onvervalste Queensland country muziek uit de boxen schalt (inmiddels uit nog maar 1 want de camper valt langzaam uit elkaar). En daarbij zijn de camperplekken hier een stuk goedkoper en veel gemoedelijker (veel lieve mensen met goede tips).
Via deze weg zijn we nu dus weer terug aan de kust bij Noosa (vooral bij surfers bekend). En de warmte is daarmee ook weer een feit. Weg lange broeken en vesten, het is weer zomer!

Inmiddels is de schoolvakantie in Queensland afgelopen en zijn wij over de helft van onze reis. Maar we denken nog niet aan huis want de komende dagen staat op het programma: Noosa National Park, Australia Zoo (Steve Irwins park) en Brisbane. We vermaken ons alle drie enorm goed en we kijken alweer uit naar onze volgende bestemmingen en belevenissen.