Olifantje in het bos 2.0

Hoe verder we naar het oosten rijden hoe warmer het wordt. In Graaff Reinet (een zeer ingeslapen stad, gesticht door de Boeren, waarin op zaterdagmiddag alles al gesloten is) brandt het zonnetje aardig door en zegt de thermometer in de auto dat het 28 graden is. Het landschap langs de weg naar Graaff Reinet is nog net zo mooi als de reisdagen daarvoor en met 3 uur rijden is het de langste route van de hele reis. We blijven 1 nacht in Graaff Reinet en zijn hier voor de Valley of Desolation, wat het mooist schijnt te zijn tijdens zonsopkomst en zonsondergang. Omdat we in de middag aankomen, laten we Caye nog even in ons huisje spelen. Aan zijn zwarte voeten zien we dat het al even geleden is dat ze hier de vloer hebben schoongemaakt....
The Valley of Desolation ligt in Camdeboo NP en wanneer we naar de game view area gaan, maken we geheel overwacht onze eerste game drive. De hoeveelheid wild valt wat tegen, maar het is dan ook een extraatje.
Wanneer het gaat schemeren rijden we naar de plek waar je vallei het beste kan zien. Door het gehobbel over de zandweg wordt Caye in slaap gewiegd en na 10 minuten rijden staan we boven op de berg. Om Caye niet wakker te hoeven maken gaat alleen Erik naar het uitzichtpunt (reizen met een kind is soms andere keuzes maken).

Na Graaff Reinet rijden we door het steeds vlakkere landschap. Al vanaf Robertson wordt op veel plekken aan de weg gewerkt. Het verkeer wordt geregeld via de andere rijbaan omgeleid en dan zorgt een wegblokkade ervoor dat de auto's aan andere kant stoppen. In het kader van de wegverschaffing staan er gemiddeld 5 werknemers bij zo'n afzetting te wachten tot er een verlaten auto langs komt rijden waar bij de taken zijn verdeeld in vlaggen, zitten of de wegafsluiting bewaken. Dat staan wachten kan natuurlijk erg koud zijn met 28 graden, dus worden hoofden warm gehouden door mutsen en als toppunt zagen we een vrouw met dikke jas en handschoenen (en grote krulletjespruik)!

Voor het volgende gedeelte van de reis hebben we weer eens de wilde-dieren-bingo kaarten tevoorschijn gehaald. Caye heeft er ook een gekregen zodat hij mee kan spelen. In Addo Elephant National Park ging Caye als volleerd dierenspotter op zoek en al snel vonden we de eerste gehoefden: kudu's, hartenbeesten en zebra's. Hoewel het park het 2 na grootste Nationale Park van Zuid-Afrika is, en je op papier de big 5 kan zien, hebben ze slechts 6 leeuwen en een handje vol luipaarden. Ook zijn er neushoorns en leven er cheeta's in het park. Maar het park heet niet zomaar Elephant NP. Ze hebben volgens de Lonely Planet maar liefst 600 olifanten! Dus wij grapten nog dat we ze dan waarschijnlijk niet zouden zien (hebben wij dat weer ;-) ). Tijdens de eerste game drive hebben we ze voor ons gevoel allemaal tegelijk gezien! Overal lopen olifanten; groot, extra groot, klein, mini, op de weg, in de bosjes, bij de waterkuil..... Inmiddels begrijpt Caye het kinderliedje "Olifantje in het bos" als geen ander.
Tijdens de totaal 4 game drives in 3 dagen zien we, behalve een veelvoud aan olifanten, buffels, kudu's, elanden, wrattenzwijntjes, hartenbeesten, zebra's, flightless dung Beetle, struisvogels secretarisvogel, pufadder, jakhalzen en leeuwen. Met deze en de dieren die we al hadden gezien (baviaan, vervet money, meerkatten, flamingo's, mongoose en schildpadden) hebben we een mooie score. Wat ook goed scoort is de temperatuur. De thermometer van de auto geeft op het hoogtepunt maar liefst 38 graden aan. Zucht, steun, puf, wat hebben we het slecht ;-)

We slapen vlakbij Addo in de Elephants footprint Lodge gerund door de Franse Isabelle. Wanneer we aankomen blijken we de enige gasten en buiten Isabelle is er ook geen personeel vandaag. Isabelle is zelf op "vakantie" (ze heeft 5 weken per jaar vrij van haar baan in Frankrijk en gaat dan naar de Lodge om alles draaiende te houden) maar zorgt ervoor dat ons niets te kort komt. We krijgen een super service in onze prachtige privé Lodge. Wat een luxe!
De volgende dag arriveert een Australisch echtpaar van in de 60. Zij zijn beiden geboren en opgegroeid in Zuid-Afrika maar ten tijden van de apartheid geëmigreerd naar Australië, waar zij nu 47 jaar wonen. Ze vertellen ons hoe het was om op te groeien in Zuid-Afrika en over de jaren 50 waarin ze hun geboorteland en hun leven ingrijpend zagen veranderen. Ook vertellen ze over de hedendaagse gewelddadige criminaliteit in de grote steden en dat ze hun thuis hebben gevonden in Australië en daar niet meer weg willen.

Op 12 april rijden we, door Isabelle uitgezwaaid, door naar Tsitsikamma NP. Hiermee hebben we officieel de weg naar Kaapstad ingezet, want we rijden langs de kust weer naar het westen. In Tsitsikamma zitten we 3 nachten, het meeste van de hele reis, dus we bereiden ons voor op een bijzonder plekje. Onderweg naar het nationale park betrekt de lucht en zien we de temperatuur dalen naar 19 graden. Hè hè, eindelijk kunnen we onze truien en jassen aan (hebben we die in ieder geval niet voor niets meegenomen).
Het bijzondere plekje blijkt een gevalletje mmmmwa. De kustlijn is indrukwekkend met de ruige rotsen waarop de golven in spectaculaire opspattingen uiteen worden gespleten, maar om hier nou 2,5 dag uitsluitend naar te kijken.... (Sorry Hans en Nel, maar die zee maakt echt veel lawaai). Wandeltochten kan je hier ook maken, maar met Caye is dat dan weer wat lastig. Dolfijnen en walvissen zijn niet in het seizoen en internet is niet beschikbaar. We beschouwen het als rehab-mogelijkheid en ons te bezinnen op van alles (wat wordt onze volgende reis en welke opties willen we allemaal in ons nieuwe huis).
Na meervoudige bezoeken aan het lokale souvenirwinkeltje, een uitstapje naar de grootboom (1000 jaar oude loofboom) en de hangbrug, praten tegen de klipdassies en het geven van een masterclass dierengeluiden aan Caye, houden we het hier voor gezien en rijden we verder naar Knysna.

We maken een tussenstop in Plettenberg bij Monkeyland en Birds of Eden. Hier vangen ze apen en vogels op die in gevangenschap bij mensen thuis of in failliete dierentuinen hebben geleefd. Je kan in het stuk afgezette bos tussen de dieren rondlopen. Na de lunch in Plettenberg Bay rijden we naar ons hotel in Knysna waar we 2 nachten blijven. We hebben nog niet veel plannen voor de komende dagen, want we hebben ons nog niet erg ingelezen. Voor nu maar laten we jullie dus achter met een cliffhanger :-)
Tot het volgende blog!