Van herfst naar 'lente'

Zo, we zijn weer op Hollandse bodem. De wassen zijn al bijna allemaal gedraaid en we hebben de boodschappen voor komende week weer in huis. Het wordt nu weer even afkicken van de vrijheid blijheid (vooral voor Caye, die inmiddels stik verwend is omdat alles mocht en kon).

In ons laatste blog waren we in Knysna gebleven en hadden we nog geen idee wat we allemaal gingen doen. In de Lonely Planet stond dat de lagune erg mooi moest zijn en dat je die het beste kon bewonderen vanaf het water. Bij de haven aangekomen konden we alleen met een veel te dure catamaran mee voor een toertje van 2 uur. Omdat we toch geen andere plannen hadden en erg benieuwd waren naar de mooie, azuurblauwe lagune, hebben we dat dan maar gedaan.
We werden over de lagune gevaren die als rivier uitmond in de zee. De lagune had elk willekeurig stukje water in Europa kunnen zijn, want het was niet blauw en niet zo bijzonder. Maar we hebben wel even met zeil op over de zee gevaren en Caye vond het allemaal beren interessant.

In Knysna was verder niet veel te zien of te doen, dus na 2 nachten hier was het ook wel weer mooi om door te rijden naar Albertinia.
In Albertinia hadden we twee nachten in een game lodge van het garden route game reserve. Hier zijn kinderen welkom om mee te gaan op game drive (normaal is de minimum leeftijd 12 jaar). We hadden in de boeking 4 game drives zitten en meteen dezelfde middag zou onze eerste zijn.
In een open 4x4 hadden we goed zicht op alle dieren die we tegen kwamen. We hebben tijdens de 4 game drives heel wat gezien:
Cheeta's, leeuwen, neushoorns, olifanten, giraffen, zebra's en nog veel meer (al snel had Caye bingo, dus hij heeft een souvenir gewonnen).
Omdat de game drives erg spannend voor Caye waren, werd het na 3 game drives wat te veel voor hem en zijn Erik en Caye de laatste keer niet mee gegaan.

Na Albertinia reden we door naar Swellendam: de op twee na oudste plaats van Zuid-Afrika, gesticht door de Nederlanders. Er zijn veel mooie oude gebouwen in de Cape Malay architectuur te vinden. Net ten zuiden van Swellendam ligt Bontebok NP, het kleinste nationale park van Zuid-Afrika. Hier hebben ze ooit de 30 overgebleven bontebokken opgevangen en inmiddels hebben ze 158 bokken. Ook leven hier Cape Mountain Zebra's, die zeldzamer zijn dan de andere zebrasoorten. Omdat hier geen roofdieren rondlopen, mag je in het park zelf met de auto rondrijden en uitstappen waar je wil (er zijn ook wandel- en mountainbikepaden). Het was een prachtig klein parkje wat we vrijwel voor onszelf hadden. Na de bontebokken en zebra's gedag te hebben gezwaaid en nog een rondje Swellendam te hebben gemaakt, reden we de dag erna naar Stellenbosch. De route in de Western Cape, de provincie waar o.a. Kaapstad in ligt, is zo ongelooflijk mooi! Glooiende velden met wei, akkers en bossen liggen als een lappendeken tegen de hoge bergen aan. De wolken lijken wel door Bob Ross in de lucht te zijn geschilderd (met een beetje Van dyke bruin).
In Stellenbosch bezochten we Morgenster, een wijn- en olijfboerderij en keken we ook wat rond in het charmante stadscentrum. Inmiddels liet het weer ons vast wennen aan de Nederlandse standaard (koud met 15 graden en regen) en hoe meer we richting Kaapstad reden, hoe kouder en natter het werd. Vrijdagmiddag kwamen we weer terug in Kaapstad en hebben we een bezoekje gebracht aan het aquarium. Ondertussen stortte de regen met bakken naar beneden. Het werd nu toch echt herfst in Zuid-Afrika.
Daarna was het toch echt tijd om naar de luchthaven te rijden en onze auto in te leveren. Ruim op tijd zaten we vervolgens op de luchthaven waar die avond alleen de KLM vlucht nog zou vertrekken.

Omdat we een nachtvlucht hadden, hoopten we dat Caye lekker zou gaan slapen of anders niet de hele vlucht zou huilen. We kregen van de KLM stewardess een reiswiegje. Daar paste Caye eigenlijk niet meer in, maar in het kader baat het niet, dan schaadt het niet, vonden we het allang prima. Eenmaal in de lucht was het toch ook al middernacht en alsof het allemaal de normaalste zaak van de wereld was, ging Caye heerlijk in zijn KLM-bedje slapen om vervolgens 3 uur voor het landen weer wakker te worden. Bij het uitstappen inden we de complimenten van de passagiers en KLM-personeel met een brede grijns. Wat is het toch een kleine wereldreiziger!

Gelukkig was hij blij om opa en oma op Schiphol te zien en thuis zijn eigen speelgoed te herontdekken.
Hopelijk wordt het nu in Nederland snel wat warmer, want we vinden het maar koud (we zijn vast niet de enigen ;-)) Lang leve de lente.

Aan alle leuke dingen komt een eind. Morgen gaan we weer aan het werk en kijken we terug op een hele mooie en gevarieerde reis die heel goed te doen is geweest met z'n drietjes.

Heel erg bedankt voor jullie interesse in onze reis en wie weet tot snel ;-)

Groetjes,
Erik, Davina en Caye