Yogi bear en de tikkende tijdbom

Na 4 dagen afgesloten te zijn geweest van de digitale buitenwereld (Davina bleek meer verslaafd dan gedacht en was als een kind zo blij met WiFi) zitten we nu fris gedoucht en met geschoren kinnetje bij ons knapperende zelf gestookte kampvuurtje. Laten we een berichtje sturen over wat we de afgelopen dagen hebben gedaan.

Zaterdag laten we Cody achter ons en we steken zowel de 45 graden lijn als de staatsgrens naar Montana over. De wegen en de natuur zijn vrijwel direct anders dan in Wyoming en via prachtige bergwegen rijden we door groene heuvels en loofbossen naar Red Lodge. Daar worden we op Perry's rv camping hartelijk, maar met een 'doe-maar-gewoon-houding' door Kevin ontvangen. Geen toneelspel of superlatieven maar what you see is what you get. Daar houden we van.
De campeerplekken liggen tussen de bomen en de wild stromende kreek en zijn prachtig. Kevin drukt ons direct op het hart dat er beren en elanden in dit gebied wonen en dat ze gevaarlijk zijn. We hopen hoe dan ook deze keer wel een glimp van een of beide op te vangen. Konijnen hebben ze er in ieder geval altijd genoeg (mocht de politiek Amerika niet stuk maken, dan doen de konijnen dat wel).
Caye vindt het bos geweldig en eet al spelend tussen de camper en de bomen zijn avondeten. Hij heeft geen tijd om even te komen zitten.
Wanneer Caye lekker slaapt, stoken we een kampvuurtje en turen we naar het steeds donker wordende bos in de hoop op beweging of geluid. Wat is dit een geweldige ervaring.
Wanneer het om half 10 donker is en ons vuurtje uit is, besluiten we naar binnen te gaan. Op dat moment klopt iemand op onze deur. Er is een beer op de camping gezien en we moeten alles opruimen als we dat nog niet hadden gedaan. Na 30 minuten extra turen in het donker besluiten we dat het geen zinvolle actie is om de hele nacht de wacht te houden in de hoop dat de beer net langs onze camper loopt en gaan we toch maar slapen.

Vanuit Red Lodge vertrekken we dan eindelijk naar een van de meest bijzondere plaatsen van deze reis, Yellowstone. Dit was het eerste nationale park van het land en om meerdere redenen bijzonder en het preserveren waard. Ten eerste is Yellowstone een bijzonder ecosysteem waar veel van geleerd is voor het behoud van andere gebieden, ten tweede is Yellowstone een tikkende tijdbom van magma, ofwel een super vulcano, met de meeste thermale activiteit ter wereld. Over dit laatste hebben we een filmpje gezien in Cody en het belooft niet veel goed wanneer deze slapende vulkaan die het gehele gebied bestrijkt, tot uitbarsting komt. Zelfs tot in de ruimte zou je het waar kunnen nemen en het zal een ramp betekenen voor veel van de westelijke staten van Amerika. De laatste uitbarsting is 640.000 jaar geleden. Erik maakt een snelle rekensom en komt tot de conclusie dat het, wanneer het evenredig in tijd zal verlopen, niet lang meer duurt voordat de vulkaan tot leven komt. OK, goede info..... Kan het nog wel even twee weken wachten?

Yellowstone is vanuit Red Lodge alleen bereikbaar via de Bear Tooth Highway, een kronkelweg door de hoge bergen die slechts een paar maanden per jaar open is in verband met het verraderlijke weer en de vele sneeuw die er valt. Het is een prachtige route met schone wegen, maar zodra we over de piek zijn, zien we de vele sneeuw. We rijden op de weg tussen twee wanden van ijs, hoger dan onze camper. Erik zegt dat het op Oostenrijk in april lijkt en krijgt bij het zien van de sneeuw en de skiërs zin om van de piste af te boarden.
Onderaan de berg passeren we, inmiddels voor de 4de keer, de grens met Wyoming en rijden we de groene bossen van Yellowstone in. We staan direct op standje alert en pakken snel onze Noord-Amerikaanse-wilde-dieren-bingo-kaarten erbij. Het valt op dat Yellowstone groener dan groen in. Prachtig lichtgroen grasland en donkergroene bossen en alles ertussen in. Op de weg naar onze campeerplek zien we al meteen een eland met jong en een bruine beer. Hebben we ons geluk nu al gehad of beloofd dit veel voor de komende dagen?
Onze campingplek hebben we ruim van te voren gereserveerd op Fishing Bridge rv campsite. Hier zijn 350 rv sites en het is helemaal vol. Net als alle andere campings in Yellowstone. We hebben nog nooit zoveel rv's bij elkaar gezien! Veel voorzieningen hebben we ook niet in de buurt, maar ach, dat is de natuur hè ;-) We krijgen bij het inchecken informatie over wat je moet doen als een beer of een buffel je aanvalt en daarbij zitten ook drie Bingo-kaarten (na-apers zijn het).

In Yellowstone hebben ze naast buffels, beren en elanden ook wolven (teruggebracht sinds 1995). Omdat daar inmiddels rond de 100 van rondlopen, staat dit dier hoog op onze wensenlijst. We zoeken en we speuren de vlaktes net na zonsopkomst en net voor zonsondergang af, samen met andere opportunisten, maar helaas. Caye helpt tussen het spelen met de auto's door, een handje mee ("Mama, kijk dat is een hert" of "Papa stop maar, dat is een eekhoorn").
Waar Yellowstone wel veel van heeft, zijn mensen. In alle vormen en maten, kleuren en afkomsten. Deze zijn vooral te zien op plekken waar iets zou kunnen gebeuren. Bijvoorbeeld bij een waterval, bij hot springs en geisers of bij het (mogelijkerwijs) spotten van interessant (groot) wild zoals beren en elanden. Ze komen samen in hun auto's, campers en andere vervoersmiddelen om deze vervolgens op achteloze wijze op een voor hen zo gunstig mogelijke plek te parkeren (in de berm, onze auto blokkerend, half op de weg, of volledig op de weg). Dit diersoort is sociaal wanneer hij/zij zelf de beste plek heeft en de mooiste kiekjes heeft kunnen maken met een uit de kluiten gewassen telelens die zelfs de neusharen van de beer nog scherp in beeld kan brengen, mochten ze later uitvergroot moeten worden. Wanneer dit alles niet binnen handbereik is, zit er maar 1 ding op, uit de auto en zo dicht mogelijk naar het fotografie-object toe lopen. We bestuderen nogmaals de informatie 'Wat te doen bij een aanval van een beer/buffel'.

Nadat we voor ons doen laat terug zijn op de camping, doet Erik even een klassiek mannendingetje. Mannen vragen net zo graag de weg als de hulp bij het inparkeren van een 10 meter lange camper. Dat resulteert tot op heden in een verbogen achterbumper ("Oh, ik wist niet dat dat paaltje al zo dichtbij was. Gisteren deed de achteruitrijden-sensor het wel. We hebben ook als enige een plek met een hoog paaltje").

Totaal zien we in Yellowstone 3 (bruine) beren, 2 elanden, een adelaar, een specht, veel wapiti's en talloze bizons. We bezoeken de locale toeristische trekpleisters (oa old faithful, mammoth springs, grand canyon of the Yellowstone etc) en vervolgen na 3 dagen onze reis door Grand Teton naar Dubois. Tijdens deze route komen we door verschillende nationale parken die aan elkaar grenzen en hoewel we het eerst gek vinden dat dit niet allemaal Yellowstone heet, blijkt de natuur daadwerkelijk anders per park. Grand Teton is prachtig en heeft hoge besneeuwde bergtoppen. Helaas moeten we door, anders waren we graag nog even gebleven. De back-to-nature lifestyle bevalt ons prima.

Na de cowboys en de natuur is het tijd om ons morgen eens te verdiepen in de cultuur van de indianen. We bezoeken Wind River Reservation en zetten daarna koers richting het zuiden. Wat is reizen toch heerlijk